Timmerman Ab is druk in de weer.....

 
tussen avondrood en ochtendgloren
woelend rusteloos, wakend roerloos
tussen avondrood en ochtendgloren
oorverdovend stil, de tijd bevroren
tussen avondrood en ochtendgloren
denken, draaien, dromen
na avondrood en ochtendgloren
telkens weer, een nieuwe morgen.

 
Traag kruipt de dag voorbij. Werken, eten en slapen wisselen af, zich dag na dag. Nu het mooie weer is opgeborgen, lijken alle dagen op elkaar. Grauw en grijs neemt toe. Morgen het zelfde patroon als vandaag. Afgelopen week, komende week. Tijd kabbelt weg als een beek. Grote projecten zijn afgerond, nieuwe nog niet in beeld. Energie verdwijnt in het niets.

Waar is die nieuwe uitdaging!?

 
Als een locomotief rijd ik door de schemering, witte wolken uitstotend. Waterdamp die weer condenseert op wimpers en wenkbrauwen. Oren die eraf lijken te snijden door de wind. Rijp in het gras van de slootkanten. Damp hangt spookachtig over het land, laat schapen en koeien zonder poten zweven. Al trappend sla ik m’n handen warm op m’n rug.
Man, wat is het koud ’s morgens.