Zomaar gevonden, zonder te zoeken, een stokje! Het lag daar gewoon te liggen, anderen kwamen voorbij, maar lieten het liggen. Misschien zagen ze het niet, konden of wilden er niets mee. Het vertoonde wel sporen van gebruik, maar doet het nog prima. Volgens zeggen heeft het al een hele reis achter de boeg, en moet het weer verder. Het doel van de reis? De volgende logger die zijn of haar pc-hoek laat zien.




En het stokje?.... Die ligt te wachten om verder te reizen.

 
Wachten is frustrerend. Gisteren was ik even bij de de boekhandel voor een nieuw boek van Stephen King. Er komen deze herfst wel drie nieuwe boeken van hem uit uit. De laatste drie delen van de Donkere Toren Cyclus zijn eindelijk klaar voor uitgave. Nu komt deel vijf pas uit in de laatse week van oktober. Das nog ruim zeven weken wachten. Grrrrr..!
Voor de tussentijd houd ik mijzelf wel zoet met het King Universum.

 
Dat is wat. Denk je een leuk bos gevonden te hebben, staat dit in de krant.......

 
Onze koningin was er heel duidelijk over, vorige week dinsdag. Er moet bezuinigd worden, er moet flink gesneden worden in de uitgaven en de onkosten. Ook voor de burger is er geen ontkomen aan, die gaat het merken in de portemonnaie. En dat heb ik eens goed door laten dringen.
Zo is er in Huize Harrisson vandaag flink bezuinigd. De garage die we huurden voor de stalling van onze vouwwagen is vanaf heden weer leeg. Voor het geld van twee maanden garagehuur kun je een heel jaar de vouwwagen in de stalling plaatsen. De garage was behalve onze eigen stalling een opslagplaats van oude kranten, kapotte fietsen en nog veel meer andere meuk. De ouwe troep is verhuisd naar gemeentewerken, de vouwwagen in de stalling en het restant van de spullen in de schuur gepropt. Mijn burgerplicht is hiermee vervuld.
Hoe zou Bea zelf bezuinigen?

 
Herfst is de tijd om het bos op te zoeken en dat deden we dan ook vandaag. Een bos waar we nog nooit geweest waren, een rustig, bijna vergeten bos. Heerlijk stil was het, alsof het ons eigen bos was. Geen drommen mensen achter elkaar voorsjokkend op stoffige paden, niet je buren tegenkomen of slalommend tussen de hondendrollen door. Nee, rust, onbekende kronkelpaadjes en mooi weer. Oud duinlandschap begroeid met bomen, een kasteeltje verstopt aan het eind van een lange laan met statige beuken en hier en daar een stukje gras.
Herfstbladeren in warme kleuren, tamme en wilde kastanjes, europeese en amerikaanse eikels, hazelnoten, dennenappels en beukennootjes liggen in een grote schaal op de tafel. De oogst van deze wandeling.

 
Nu even niet!
Het was vanochtend echt wakker worden in een vreemde wereld. Wat was de nacht kort zeg, de man met de hamer was al flink aan het timmeren op de vroege morgen en m’n maag draait als of het een gyroscopisch kompas is. De dag doorgekomen op brood met hagelslag en energie drank. Na het boodschappen doen vanavond, volledig ingestort.
Maar wel genoten gisteren!

 



Nog één nachtje slapen.....

 
Protest!




Ab was er ook. En U?

 
Reuk is heel belangrijk in een mensenleven. Onbewust maken geuren een groot deel van je belevingswereld uit. Misschien wel even veel als zicht of gehoor. Luchtjes van eten, parfum, bloemen, schoonmaakmiddelen en uitlaatgassen zijn zo gewoon dat je er niet eens bij stil staat. Maar stel je eens een wereld voor zonder geur. Niet meer de lucht van vers gemaaid gras of het bos na een regenbui en eten wat nergens naar smaakt. Niet meer je neus als waarschuwingsapparaat voor een zuur pak melk, een hondendrol op je pad en een deo die niet meer werkt. Geen herinneringen meer aan oma bij een zweempje 4711, aan je oom bij de lucht van smeer, olie en Brandaris of blijven slapen op het land van je vader bij de geur van hooi.
Bij geuren horen ook associaties, chloor voor schoon en zwembad, spiritus bij ramen zemen, teer bij wegwerkzaamheden en verschraalt bier bij een kater. Voor mij is de allerlekkerste lucht toch wel de combinatie van verf, koffie en sigaretten. Heerlijk. De lucht van verbouwingen en opknapwerk, van hard werk en een moment van rust, een bakkie, een peukie en dingen die weer mooi worden.
Vanavond waren al de ingrediënten aanwezig, maar rook ik niks. Ben al dagen verkouden.

 
Foto’s inplakken is zo’n werkje wat eigenlijk altijd blijft liggen. En daar ben ik niet de enige mee. Vorige week op een verjaardag -na het bekijken van de vakantiefoto's- hadden we het er nog over. De meeste mensen leggen de mapjes ergens in een la en inplakken gebeurd alleen als de la vol is. Natuurlijk is het dan al een keer of twee uitgesteld vanwege albums die vol zijn, er moet worden bij besteld of dat de lijm op is. En het uitzoeken kan ook al zo’n ramp zijn. Was dit de verjaardag van vorig jaar of het jaar daarvoor?
Daar hebben we ons vandaag niet door laten weerhouden. De eerste regenachtige zondag is gebruikt voor serieus inplakwerk. Inmiddels zijn we in vier verschillende albums gevorderd van 1998 tot 2000.
Hoeveel jaar moet jij nog?

 
Ook vanavond waren ze er weer, die irritante tv spots. Monique van der Ven op de markt, “Gamba’s pellen, want wat je niet gebruikt, hoef je ook niet te betalen.” Gruwelijk vervelende reclame van die verzekeraars. Ze koopt vast geen geschilde aardappels bij de groenteboer. Nee, want die zijn duurder en met haar hollandse zuinigheid blijven de geschilde piepers in het koelvak liggen. Ze koopt niet voor niets op de markt.
En dan die parttime nieuwslezer van Frisia. Geloof je nu echt dat het lekkerder schoffelt in een gefinancierde Appeltern creatie? Dat jouw gras groener is dan dat van de buren? Wacht maar tot je o zo mooie maar even zo dure koi karpers door een reiger uit de vijver worden gepikt!
Zo gaat het maar door, Rik Engelkens met z’n Postkrediet, Robert ten Brink met de Liga-family noem het maar op. Omegavervelende bn-ers van wie de carrière even in het slop zit en er dus driftig gesnabbeld moet worden.
Misschien wat extra betalen voor tv zonder reclame?

 
Ziek zijn is niet leuk. De WebHoek is ernstig in de lappenmand de laatste dagen. Yaccs heeft een griepje opgelopen, de archieven hebben hoge koorts, en de Harrisson thuis-pc ligt aan het infuus. Het reactie-ding heeft vanaf vrijdag al last van een serverfailure en archive-template van Blogger is spoorloos. Maar het meest serieus is nog wel een pc die elke keer dat je 'm opstart wil beginnen met een uitgebreide scandisk. En aangezien zo'n 2,5 miljoen clusters checken een uur of vier duurt, ben ik niet echt amused. Overslaan of afbreken is niet echt een optie, daar is hier in huis al eens een patient aan overleden.
Tijd voor een straf medicijn vermoed ik. Uw recepten graag dumpen in de contact hoek.