Lang licht vandaag, heerlijk!!

 
Zondagmiddag is de mooiste tijd om een museum te bezoeken. De meeste museums zijn dicht en als ze wel open zijn, dan is het lekker rustig. Zo ook het Ford Museum heden middag. Stil en verlaten lag het erbij, parkeren kon voor de hoofdingang. Op het terras van het restaurant zat een ouder stel in het zonnetje koffie te drinken. Kinderstemmen kondigden onze binnen komst aan, de kaartverkoper schrikt op uit zijn tijdschrift. We waren nog precies op tijd voor de rondleiding, die zonder onze aanwezigheid waarschijnlijk niet eens doorgegaan zou hebben.
Binnen was het mogelijk nog stiller, maar de privé gids weet precies wat kinderen leuk vinden, en verteld de spannendste verhalen over de pronkstukken. Ruim tweehonderd Fords staan er in het museum, ieder met een eigen verhaal. Auto’s van Prins Bernard en Al Capone, ijsco en popcornwagens, ziekenwagens, brandweer wagens en zelfs lijkwagens.
Een geslaagd middagje dus, en dat terwijl we het niet eens gepland hadden, we kwamen er toevallig langs.

 
Met deze prachtige dagen krijg ik het toch echt op m’n heupen. Zin om vroeg op te staan en de ochtendgeuren op te snuiven. Gras, plantjes, grond en narcissen, alles ruikt ’smorgens lekkerder dan overdag. Om ‘savonds buiten te blijven zitten en te zien hoe de zon onder gaat. Buiten eten tussen de middag, een bakkie koffie op het terras, frisse lucht met deuren en ramen open. Buiten luieren, fietsen, skeeleren en een beetje rond lummelen. Genieten van elk uurtje zonneschijn.
Kan het alstublieft maar snel vakantietijd worden!

 
Waar waren de vaders deze middag? Dat vroeg ik mezelf af, terwijl ik met een groepje kinderen door de kinderboerderij wandelde vanmiddag. Chris vond het erg nodig dat ik ook mee ging, want met je vader weg is net even anders dan met je moeder. Maar dat ik daar als enige vader liep, had ik niet verwacht.
Zijn de rolpatronen nog zo vast geroest, of is dit toeval?
Behalve groep 1 en 2 van onze school was er nog een school op bezoek, maar ook daar, geen vaders. Zelfs geen mannelijke leerkrachten. Moeten alle vaders soms werken als het mooi weer is?
Dieren van de mannelijke kunne waren er genoeg trouwens. Niet dat die echt omkeken naar hun kroost overigens. Een bok, ram, hengst, beer of haan bemoeit zich niet echt met de opvoeding van zijn nakomelingen. Niet dat ik mezelf wil vergelijken met de dieren, maar toch. Willen vaders soms niet?
En als er dan door een moeder gevraagd word, of ik veel vrije tijd heb om zulke dingen te doen, begin ik echt eens op m’n hoofd te krabbelen.
Nee hoor, ik heb gewoon een dagje vrij genomen hiervoor. Omdat moeders al genoeg doen.

 
?

I would not love you if I understand you
I do not want to behold your face
Uncomprehending I'm contented
Knowing my station and my place
O precious saviour
O great creator
Don't give me signs I don't want to see
Better by far that you stay unfathomed
I could not love someone just like me

Uncomprehending I'm contented
Knowing my station and my place

Deze songtekst speelt al dagen door mijn hoofd,
maar van wie het is.......?

 
En zie hier, het resultaat van de afgelopen weken.

 
Hoe lekker het is om alles weer te kunnen horen? Nou, heel lekker!! Nu mijn oren zijn schoongespoten bij de dokter, merk je pas wat het is om slechthorend te zijn. Duizend en één keer vragen,” wat zeg je?” En mensen aan de telefoon al helemaal niet kunnen verstaan. Gesprekken niet meer kunnen volgen als de tv een beetje hard staat, en noem maar op.
Nu kom ik er ook achter dat dit probleem niet van gisteren was, maar al veel langer geleden er langzaam in geslopen was. Want ik kon me niet eens herinneren hoe het geluid van de aquarium pomp klonk. En die staat er al sinds oktober.

 
Afgelopen maandag versliep ik mijn tijd. Niet omdat het erg gezellig was geweest de avond tevoren, maar omdat ik de wekker niet hoorde. Nu hebben wel meer mensen daar last van, zul je zeggen. Maar ik hoorde het écht niet. Dit omdat overnacht één van mijn oren zijn werking had opgegeven. En met het goeie oor op je kussen en de ander die even weigert, word je dus niet wakker.
Sinds de jaarwisseling doen mijn oren een beetje vreemd, maar alleen ‘smorgens vroeg. Na een half uurtje rondlopen is alles weer in orde. Alleen deze keer dus niet! Toch maar even naar de dokter dan, woensdag.
“Hmmm” zegt de dokter, “heeft u daar nooit eerder last van gehad?” “Wat zegt u? “vraag ik verbaasd. “ Of u daar niet eerder last van heeft gehad” zegt hij nu wat harder.” Uw oren zitten helemaal vol. Die moeten uitgespoten worden. Maar eerst een weekje druppelen om het oorsmeer los te weken”
“Wat zegt u” vraag ik nog verbaasder “een wéék druppelen?” “Inderdaad ja, u hoort het goed”
“En ik maar denken dat mijn collega’s zo lekker rustig waren de laatste tijd!”

 
ICBM's gesignaleerd in de buurt van Irak.
(Inter Continental Bert Missile)

 
Zojuist vrouwlief op de trein naar Amsterdam gezet. En zo transformeerde huize Harrisson van een keurig net gezinnetje, in een mannen-huishouden. Dus, stofzuigen met de radio knalhard aan, de katten verdwaasd naar buiten jagend. Knikkeren in de gang, op de step naar de AppieHein voor een doos negerzoenen. Vanmiddag naar Schevening uitwaaien op de pier. Eten we pannenkoeken of bij de Mac. Daarna nog drie spelletjes Stratego en een spannend voorlees verhaal. Om de avond af te sluiten met een neut en een nieuw boek.

Als de kat van huis is……

 
Nu even niet graag.......

 
Nee! Ik kijk echt niet!!

 
Hee, doe de deur eens open....

 
De lente is hier al begonnen......