Wat kan het om deze tijd van het jaar toch heerlijk zijn in het bos. Wandelen in het zonnetje, genietend van de herfstkleuren. Kastanjes en beukennootjes zoeken voor op de herfst tafel. Vanmiddag waren we te gast op het landgoed van Willem-Alexander en Maxima. Helaas waren ze zelf niet thuis om ons rond te leiden. Geen probleem, we weten de weg zelf ook wel. Slingerpadjes door het bos, hier en daar een weiland met een enkele koe, een veldje maïs, en het verplichte onderdeel, de “Seringenberg”. In dit jaargetijde niet erg bijzonder, maar wel rond Hemelvaartsdag, als de seringen in bloei staan. De kastanjes liggen nu mooi te glimmen op tafel, en als ze niet meer zo mooi zijn verhuizen ze naar de gemeentetuintjes. Elk voorjaar komen er weer wat eiken en kastanje bomen bij onze buurt. Zo maken wij ons eigen bos.

 
Vandaag in huize Harrisson een echte Eigen Huis en Tuin dag. We beginnen deze aflevering met een bezoek aan de woondiscount, voor een mooi stukje textiel, wat we verderop deze dag gaan gebruiken in de huiskamer. Verder vandaag, het verpotten van diverse planten en het verlichtingsplan in onze woning. Aangezien de vloer van de woonkamer vorige week in de was is gezet, en doordat alle meubels een nieuwe plek hebben gekregen, moet het verlichtingsplan ook worden aangepast. Dat betekent dus het verlengen van een snoer en verhangen van een lamp. Tip: Gebruik altijd geïsoleerd gereedschap en schakel in de meterkast de stoom uit, dit voorkomt ongelukken. Petra maakt vandaag nieuwe vouwgordijnen van de stof die we eerder in deze aflevering hebben gekocht. Vouwgordijnen zijn eenvoudig zelf te maken, de benodigdheden zijn verkrijgbaar bij de betere doe-het-zelf zaak. Ook heeft Ab de planten die uit huis geplaatst waren in de zomer, verpot en deze krijgen een plaats in de living. Tot besluit van deze Huis en Tuin dag, een zelfgemaakte pizza en een glas huiswijn.
Tot volgende week.

 
Na een week lang elke avond ploeteren, is het dan nu weer klaar. De vloer staat weer in de was. Een klusje waar ik de afgelopen vier avonden mee bezig ben geweest. En dat is best een klus zeg, zo’n vijftig vierkante meter eikenhout. Eerst alle meubels aan de kant, dan schoonmaken en insmeren met was. Die was moet een nachtje drogen en dan kan de volgende dag er een tweede laagje overheen. De avond daarna alle meubeltjes naar de andere kant van de kamer, en dan twee lagen aan de andere kant. Nu kunnen we er weer voor een jaar tegenaan. Het ziet er weer schitterend uit, en het is nog mega-glad, er leuk voor de katten, die glijden alle kanten op. Het is maar goed dat het maar een keer per jaar hoeft, want in de tussen tijd is de computer onbereikbaar in de kast, en word er dus ook niet gelogd.

 
Het lijkt er op dat het toch gelukt is, ondanks dat ik nog steeds een foutmelding krijg met posten.

 
Elke keer al ik probeer m'n template aan te passen krijg ik een foutmelding. -Error 503: Unable to load template file. We're working on this. Please try back later-
Ik probeer het al een week, ja. Er zit een lelijke fout in het script, en ik krijg het er niet uit.Komt er nog wat van of hoe zit het?

 
Het zit de hele dag al in mijn hoofd, dat liedje van de wasmiddel reclame. Elke keer kom ik die joggende kerel tegen op m'n netvlies. Maar als ik de tv aanzet komt die reclame net niet voorbij. Anders overspoelen ze je er mee, maar nu net niet. En ik als audiofiel kan het niet uitstaan. Zoeken dus, met dat liedje in m'n hoofd, In de digitale collectie niet te vinden, door naar het vinyl. Even de naald op de plaat, en jahoor is dit h'm soms? Het lijkt op de 500 Miles van the Proclaimers. Nu maar zappen tot ik 'm tegen kom. Dan weet ik het zeker...........

 
Ieder kind is er wel eens in Artis geweest, nou ik dus niet. Nog nooit. Niet dat het erg is natuurlijk, maar Michiel, Chris en Arend zijn er al wel geweest. En zo gingen wij gisteren met de hele familie naar de dierentuin. En kreeg ik een rondleiding van de kinderen. Ze weten inmiddels precies waar alle dieren zitten. Langs het apenhuis en de roofdieren naar de olifanten, via de tropische kas naar de zeeleeuwen. En we hebben ze gezien hoor, de leeuwenwelpjes. Afgelopen donderdag waren ze voor het eerst te zien voor het publiek. En moeder Ti-Cuna was apetrots, pardon leeuwetrots, op haar kroost. Het zijn twee heerlijke knuffelbeesten. Ze zijn zeker een bezoekje waard.

 

11-09-02

Oordeel niet over uw naaste totdat gij gekomen zijt op zijn plaats.

Versmaad geen mens en acht geen zaak onmogelijk,

want er is geen mens die zijn uur niet heeft,

en er is geen zaak die zijn plaats niet heeft.

 
Nu ik dan toch bezig ben, zal ik de andere katten ook even voorstellen.



Onze elf-jarige poes Lotje. Deze knorrige ouwe tante is expert in het openspringen van deuren, en het negeren van de andere katten in ons huis.










En de drie-jarige Sissi. Een klein poesje, maar groot in het vangen muizen en kikkers. Zusje van Mootjes kat Mitsy.

 
Gezocht : Katja
Gevonden : Thera

 
Hier is ze dan, Pippi, onze nieuwe aanwinst. Even uitrusten op de bank, want van buitenspelen word je moe. Ze vind het gras nog wel een beetje raar, en liep er ook met hele hoge pootjes snel weer uit. De andere katten, Lotje en Sissy beginnen nu ook aan haar te wennen.

 
Vakantie perikelen (4)

De laatste in de reeks. Er was veel bos, erg veel bos.

 
Sinds afgelopen zondag hebben we er aan bewoner bij in huize Harrisson. Opeens was ze er, vrijdag werd het bekend en zondag was ze er al. Een nieuwe huisgenoot die nog even moet wennen aan zijn medebewoners. Die nog niet helemaal weet wat wel en niet mag. Dat je niet op tafel mag springen onder het eten, en dat plantjes in potjes horen en niet op de grond. En als je erg wild op je soortgenoten afrent, dat die daar van schrikken, en je proberen terug te blazen waar je vandaan kwam. Ook het eten is nog even wennen, wij staan ook niet met onze voeten in ons bord. Gordijnen zijn geen lianen.
Je begrijpt het al, we hebben een kat erbij. Acht weken oud, rood van kleur en van het vrouwelijk geslacht. Luisterend naar de naam Pippi.
Net heb ik haar nog even van de schoorsteen geplukt, en vanmiddag uit de keukenla bevrijd. Maar nu, is het rustig, de andere katten zijn buiten, ze heeft de bank voor zich alleen.
En ik, ik kruip er zo lekker even bij.

 
Vakantie perikelen (3)

Wel eens kippen gevoerd, of als zwarte Piet pepernoten gestrooid? Dan kun je je het volgende wel voorstellen. Iedere morgen om een uur of tien trekt er een gegons over de camping.
“Ben je al klaar?” hoor je vragen, en “heb je opa al gezien?” of “ ik had er gisteren veel joh.” Het lijkt wel geheim taal, en alle kinderen weten het al.
Bij het beekje van de camping wordt er verzameld, weer of geen weer. Jongens en meisjes staan klaar met emmertjes en zeefjes. Zelfs in de beek staan er al een paar. “Ja daar komt opa” wordt er geroepen. Opa heeft een rode emmer bij zich, en strooit de inhoud van de emmer uit in de beek.
Als opa klaar is met strooien komt er leven in de brouwerij, alle kinderen lopen in de beek te zoeken en te rapen “Kijk eens een stukje agaat en ook tijgeroog heb ik gevonden.” Iedereen laat zien wat hij of zij heeft gevonden, bergkristal, obsidiaan, rozenkwarts, jaspis en amethist. Want dat is wat opa strooit, iedere morgen om kwart over tien. Zodat er heel de dag in de beek gezocht word naar de mooiste stukjes. En ook wij naar huis gaan met een emmertje vol met stenen, volgens de jongens het mooiste van deze vakantie.

 


Een avontuur op zich, lopend door een oude tunnel.